Knoflookbom

Vele honderden kilometers verder inmiddels, en vele graden kouder ook. Dat laatste is wel weer even lekker, want dat gezweet raakt een mens ook een keer zat.  Rixt  K te A is weer van de partij en we liggen uit te buiken van ons avondmaal in Bac Ha. Vanmiddag hadden we ook al even een middagdutje nodig, dus we passen goed bij de groep Duitse bejaarden die in dit hotel zitten. De reis met de nachttrein vanuit Hanoi viel op zich best mee, maar echt goed slapen lukt dan toch niet. In Hanoi hadden we onszelf wel de luxe gegund van een simpele hotelkamer vlak bij het station, anders hadden we na een hele dag door de stad zwalken zo de trein in gemoeten, nu konden we nog even doezen voor vertrek.

Die hele nachttrein werd gevuld met toeries, groepen en individuele reizigers. Tien wagons met elk veertig bedden. Om zes uur ''s ochtends werd die hele meute geloosd in Cao Lai, de centrale stad van de meest noordelijke provincie. En op nog twee andere toeries na ging iedereen door naar Sapa. Ik had gekozen voor Bac Ha, een klein bergstadje oostwaarts ipv westwaarts. En dat blijkt tot nu toe een goede keuze. Er is hier niks en dus is er ook bijna niemand. De enige claim of fame is de grote zondagmarkt waar alle bewoners uit de regio op af komen, en vervolgens ook alle toeries uit Sapa. Tegen de tijd dat die hier arriveren hopen wij het leukste al gezien te hebben. 

Maar zover is het nog niet, ik had u achtergelaten in Hue. Daar voldeed de imperial city geheel aan mijn wensen en verwachtingen. Tijdens het ontbijt regende het nog, maar zodra ik op stap wilde werd het droog en dat bleef het min of meer de hele dag. Het keizerlijk complex is een eindeloze reeks tempels, paleizen, binnenplaatsen, tuinen en vijvers. Fijn om in rond te dwalen. Vooral de tuinen en waterpartijen vond ik heel bijzonder. Na de luns stapte ik op de fiets en miste ik net Rixt die dan weer op dagtochtje uit Da Nang arriveerde. Het fietsen ging ondanks het vele vals plat prima, maar de weg vinden met mijn beperkte offline map verliep iets minder soepel. Ik vond de eerste geplande tempel, maar de pagode die ik zocht bleek niet te bestaan. Althans niet in de vorm waarin ik die verwachtte. Dus ik heb daar nogal rondgezworven. Wel mooi, maar uiteindelijk dus zonder beoogd resultaat. De tombe van keizer Tu Duc ond ik daarna wel makkelijk. Was ook behoorlijk groot. Wederom een schitterend aangelegd complex, waarbij de onderlinge samenhang tussen gebouwen, vijvers en bossen geweldig goed werkte. Indrukwekkend. Het vlakbij gelegen grafcomplex an een andere keizer had ik ook nog graag gezien, maar dat sloot al bijna en de lucht werd dusdanig dreigend dat terugfietsen me verstandiger leek. Maar het bleef dus gewoon droog. In een grote schreeuwerige tent aan de rivier gaan eten. Zo'n plek met beer-girls die buitenlandse merken moeten promoten. Hier waren het de Tuborg en de Carlsberg babes. Maar ik ging aan het locale Huda, dus moest het doen met de gewone bediening. Het eten was goed, maar de gewokte groenten met knoflook waren wel hel erg knoflook. Ik weet dan al dat ik daar last van krijg. En inderdaad heb ik geen oog dichtgedaan die nacht. Zowel hoofd als ingewanden worden daar hyperactief van. 

De volgende ochtend had ik een vlucht naar Hanoi, wat allemaal vlekkeloos verliep. Ik dacht vanaf de bushalte opmerkelijk snel in het hotel te belanden. Terwijl de receptie met mijn paspoort aan de haaeging kreeg ik al een drankje en een fruithapje. Maar al snel bleek ik in de verkeerde tent te zijn. Er was nog een tweede filiaal, dat iets minder fancy was. Ik werd er keurig op de brommer naartoe gebracht. Ook een prima plek overigens. Zeer efficiënt gebouwd op een stukje grond van maximaal vier meter breed. 

Rixt zat inmiddels bij de Highlands Coffee te wachten. Na de luns een beetje door de Franse wijk gaan slenteren. Lang op een terrasje koffie zitten slempen en mensen gekeken (en een poedel vertroeteld). En ''s avonds luxe vegetarisch gegeten in een prachtige tent, mrt helaas nogal arrogant personeel. 

' 's Nachts kwam de knoflookbom tot explosie op de wc. Dat ruimt lekker op. Met als gevolg dan weer een soort van verstopping. (Wat in de trein dan wel weer lekker is.)  Overdag door de oude wijk van Hanoi gedwaald. Veel toerie spul, maar toch vooral nog veel alledaagse activiteiten, fijn geordend in een kruidenstraat, een schoenenstraat, een bamboestraat en wat niet al. Met het museum voor schone kunsten en de Confusius tempel als sluitstuk van de dag was dat voor mij even genoeg Hanoi. Na de bergetappe van de komende dagen heb ik er straks nog twee dagen om te shoppen. Maar eerst dus even onderdompelen in de wereld van de Hmong.