Hofuf - Riyadh

Een dag vol contrasten, beproevingen en beloningen. Na het feestmaal van gisteren flink slaap ingehaald en toch vroeg weer wakker. Met enkel een appel achter de kiezen de straat op, op zoek naar een supermarkt. Die was er, maar nog gesloten. Net als de hele stad trouwens. Rondgezworven door lege straten, toch weer terug naar het hotel. Daar de laatste peer ingezet en, waarom ook niet om 8 uur sochtends, een cup-a-soupje! Op deze brandstof aan een lange wandeling begonnen naar de rand van de stad, om een kijkje te nemen in de dadelplantages. Die bleken leuk, maar totaal anders dan verwacht. Geen oeverloze lange rijen bomen, maar allemaal erfjes achter muren. Eigenlijk meer een boeren dorp met heel veel kleine kwekerijen. Aangenaam wandelen, redelijk in de schaduw. Terug in de stad al zigzaggend keurig bij de supermarkt uitgekomen, die Allah zij geprezen, nu open was. Geen heel handzame kant en klare producten, maar wel een salade met brokken kaas bemachtigd en wat drinken. Voelde toch een beetje als een junk, verborgen op de hotelkamer aan de bruns. Na het uitchecken nog een toertje door de veel geprezen oude stad gedaan. Daar bleek niet veel meer van over. Overal puinhopen van ingestorte huizen, met daartussen en soms zelfs daarop weer nieuwe brouwsels. Nog een paar mooie lemen gebouwen gevonden, een zelfs open als museum. Maar over een jaar staat er daarnaast denk ik niets meer.

Te voet naar het station gegaan, inmiddels toch wel in de hitte, nog steeds op die kazige salade. De treinreis was een topper. In mijn wagon was een moskee, waar redelijk veel gebruik van werd gemaakt. Het landschap was uiteraard weer zeer zanderig. De bar was weer open, maar niemand maakte daar gebruik van. Ik dus ook niet. Terwijl ik de gedachte aan eten en vooral drinken toch moeilijk kon onderdrukken. Maar dat werd allemaal beloond bij zonsondergang. Met een gebed over de luidsprekers en een iftar box voor iedereen. Wat een feest. Drie dadels en water om te beginnen, een broodje, een cakeje en een flesje zure melk. De boel was nog niet goed en wel achter de kiezen of we waren in Riyadh. Daar meteen in een taxi en na volgens mij een beetje een omweg voor de deur van de Ibis afgezet. Recht onder het Kingdom Center, beter bekend als de flesopener, het bekendste gebouw van de stad. Daar bleek na enige omzwervingen ook de meest geschikte plek om te eten, in een foodcourt. Lokale fastfood, met gegrild vlees, tabouleh en iets van deeg met spinazie. Dat moet weer genoeg zijn om de nacht mee door te komen. En de Ibis heeft weer gewoon een ontbijtbuffet voor goddelozen.