Je bent aan Gulu toe
En zo zit je ineens in bruisend Gulu, op nog geen twee uur in een swingende bus van Kitgum. Daar was de nacht heet maar toch nog vrij comfortabel onder mijn klamboe. Op het juiste moment van de avond was daar toch ook ineens nog stroom, zodat ik niet hoefde te doezen bij kaarslicht. De straten waren 's avonds nog enorm levendig, met pooltafels en volle terrassen waar voetbal werd gekeken. Ontbijt met chapati en thee op het terras van mijn hotel en daarvandaan rolde ik zo een vertrekkende bus in. Het kan ook eens meezitten.
Gulu is de grootste stad van het noorden en is een smeltkroes van Oegandese stammen en mensen uit omringende landen. Zo belandde ik in een hotel dat gerund wordt door een roedel rijzige Ethiopische dames en zijn er zichtbaar veel mensen uit Zuid-Soedan. Zichtbaar, in de zin van herkenbaar door de enige huid hier die de kwalificatie zwart echt verdiend. Als ik het boek van Jennifer Makumbi dat ik net uit heb mag geloven wordt daar wel op neergekeken, want hier geldt hoe lichter hoe beter. Er zijn dan ook vrouwen die met allerlei bedenkelijke middeltjes hun huid proberen te bleken, net als in India.
U kunt Gulu kennen uit de duistere jaren '90 en begin 21e eeuw, toen deze regio geterroriseerd werd door de Lord's Resistence Army, onder leiding van de mysterieuze Joseph Kony. Hij leidde een leger van met name geronselde kindsoldaten. Begin jaren 2010 was er een enorme Facebook hype rond zijn persoon. Hij werd afgeschilderd als het grootste monster allertijden en zoektochten naar hem werden gestart onder leiding van de VS. Hij is nooit gevonden, maar zijn leger is gelukkig niet meer actief, waarmee de regio weer vreedzaam, zij het nog steeds achtergesteld is. Een van de leiders van zijn leger werd onlangs nog veroordeeld door het strafhof in Den Haag. Daar was ook veel kritiek op. Velen vonden dat hij net zozeer slachtoffer als dader was, zelf immers geronseld en gehersenspoeld als kind. Iets waar het internationale recht geen raad mee weet blijkbaar.
Maar het contrast met dit duistere verleden kan niet groter zijn met wat je nu op straat ziet. Stralende aardige mensen, levendige handel, veel cafe's en restaurants. Volgens de LP kun je Gulu best overslaan, maar daar denken wij van snob-travels anders over! Desalniettemin hobbel ik morgen wel weer verder, naar Kampala. Normaal zou in dit stadium van de reis het shoppen kunnen beginnen, maar mijn voornaamste doel zal nu het vinden van de geschikte Pcr test zijn, het is immers nog steeds Uganda Travel 2.0.......
