Warme wodka

13 maart 2022 - Kaabong District, Oeganda

Ik dacht ik doe eens gek op mijn laatste avond in Kidepo en neem een wodka. Ik had het drankassortiment de afgelopen dagen al zien staan achter de bar. Op kamertemperatuur. Er bleek geen ijs en geen geschikt drankje om koud mee te mixen, dus vandaar nu het experiment met de warme wodka. En het valt mee. Zoals ik wel aan de algehele hitte begin te wennen. Ik zal er nooit heel dynamisch van worden, maar heel verschrikkelijk vind ik het niet meer. 

Na de twee gamedrives van gisteren was het vandaag tijd voor de nature walk. Weer met dezelfde chauffeur en gids. Afgezet ergens midden in het park. De chauffeur kreeg instructies waar ons na twee uur weer op te pikken en voor ik het wist stonden we tussen de nerveuze zebra's. Die keken ons even aan en kozen toen toch voor wat meer afstand, samen met een roedel waterbucks. De wandeling was prachtig, over velden vol keutels in alle soorten en maten. Hoe groot het oppervlak ook en hoe buiten ook, het rook er toch naar dierentuin! We kwamen nooit echt dichtbij dieren, maar toch waren de meeste beesten nog verrassend relaxed en nieuwsgierig. Ze gingen er vrijwel nooit meteen van door, maar verplaatsten slechts een stukje en bleven ons aanstaren zoals wij hen. De ranger had uiteraard een geweer bij zich. Dat leek me enigszins overbodig. Maar bij het beklimmen van een rots die bekend stond als slaap- en uitkijkplek van Leeuwen zag ik dat hij hem toch in de aanslag hield. De hele dag uiteraard geen katachtige te bekennen, maar toch, het idee dat ze daar rondlopen is best spannend. Overigens schijn je als mens niets te vrezen te hebben van die poezenbeesten, het zijn de buffels en olifanten die het echte gevaar opleveren. Die zijn we dan ook niet op gaan zoeken. Maar de hartebeesten en vooral de waterbucks waren erg leuk. De echte hoofdrol was echter weggelegd voor het landschap. Het is echt een totaal andere beleving om daar gewoon door te lopen dan er met de auto door te rijden. Het was nog grootser en overweldigender. Om negen uur begon het helaas al wel te heet te worden om te lopen dus hebben we vanaf de afgesproken plek ook nog een stukje gereden. 

En toen had ik vanaf 10 uur dus de rest van de dag vrij. Even ingedut voor de luns. Daarna mijn boek uitgelezen. Voor mijn tent in de wind over de vallei uit zitten kijken en om 7 uur weer aan het diner. En nu dus aan de wodka. Als het goed is heb ik morgen dus vervoer naar Kitgum. Maar eerst zien dan geloven. En aangezien hier nu geen internet is leest u het resultaat wellicht morgen pas, al dan niet vanuit Kitgum. 

Foto’s